wat een indrukwekkend land!
Door: merel
Blijf op de hoogte en volg Merel
22 Februari 2014 | India, Madras
Hallo allemaal!
We zijn nu al een tijdje aangkomen in India. De vlucht is ontzettend goed verlopen! Toen we aankwamen in Chennai werden we opgewacht door de leider van het project. We moesten nog 1,5 uur rijden met de auto. Ik kon mijn ogen amper open houden want in Chennai was het 8 uur sochtends, maar in nederland zou het 4 uur snachts zijn, en goed geslapen in het vliegtuig hadden we niet. Het verkeer in India is een grote ramp. Er is maar 1 regel: toeteren als je er langs wilt of als je eraan komt. Je kunt je dus voorstellen dat dat enige chaos met zich mee brengt.
We werden hartelijk ontvangen op het project waar we verblijven. Het is een groote ruimte met in het midden ruimte voor een voetbalveldje en een volleybalveldje en daarom heen staan huisjes waar de jongens in slapen en waar ze studeren. Wij slapen in een ander gebouw en hebben allebij een eigen kamer met toilet en douche. Het is allemaal ontzettend primitief dus dat is wel even wennen. Ook moet ik heel erg wennen aan het matras want dat is ontzettend hard.
De kinderen op het project zijn echt ontzettend lief! Ze willen vanalles van je weten en vragen continue of we wel gegeten hebben. Onze blanke huidjes zijn al helemaal fantastisch en fasinerend om naar te kijken en aan te raken. Het zijn allemaal jongens van allerlei leeftijden. De jongste is 5 en de oudste is 21. Ik heb ze allemaal foto's van thuis laten zien wat ze ontzettend leuk vonden! (vooral de katten emilio en lodewijk). Ellen had een boekje laten zien met allemaal foto's van haar thuis aan de twee vrouwen die de kok meehelpen met het eten klaarmaken voor de jongens. Ondertussen maakte ik een foto van die gelegenheid. Toen ik vervolgens mijn foto's liet zien op mijn camera werd die vrouw helemaal blij toen ze zichzelf zag.
We hebben al een aantal tochtjes gemaakt naar het dorpje hiernaast (hele moeilijke naam). Elke keer als mensen ons zien kijken ze ontzettend belangstellend en wanneer we beginnen te zwaaien, zwaaien ze met een bigsmile terug. ik voel me soms net een koningin omdat iedereen ons zo leuk vind en omdat we op het project zo goed verzorgd worden.
Ik heb het op het begin ontzettend moeilijk gehad en ik miste iedereen heel erg. Dat kwam ook omdat ik nog geen contact met iemand had gehad. Nu gaat het steeds beter en geniet ik elke dag meer dat ik hier ben!
Hoe gaat het in nederland? Is het al winter?
Hier is het heerlijk 33 graden!
Liefs Merel
We zijn nu al een tijdje aangkomen in India. De vlucht is ontzettend goed verlopen! Toen we aankwamen in Chennai werden we opgewacht door de leider van het project. We moesten nog 1,5 uur rijden met de auto. Ik kon mijn ogen amper open houden want in Chennai was het 8 uur sochtends, maar in nederland zou het 4 uur snachts zijn, en goed geslapen in het vliegtuig hadden we niet. Het verkeer in India is een grote ramp. Er is maar 1 regel: toeteren als je er langs wilt of als je eraan komt. Je kunt je dus voorstellen dat dat enige chaos met zich mee brengt.
We werden hartelijk ontvangen op het project waar we verblijven. Het is een groote ruimte met in het midden ruimte voor een voetbalveldje en een volleybalveldje en daarom heen staan huisjes waar de jongens in slapen en waar ze studeren. Wij slapen in een ander gebouw en hebben allebij een eigen kamer met toilet en douche. Het is allemaal ontzettend primitief dus dat is wel even wennen. Ook moet ik heel erg wennen aan het matras want dat is ontzettend hard.
De kinderen op het project zijn echt ontzettend lief! Ze willen vanalles van je weten en vragen continue of we wel gegeten hebben. Onze blanke huidjes zijn al helemaal fantastisch en fasinerend om naar te kijken en aan te raken. Het zijn allemaal jongens van allerlei leeftijden. De jongste is 5 en de oudste is 21. Ik heb ze allemaal foto's van thuis laten zien wat ze ontzettend leuk vonden! (vooral de katten emilio en lodewijk). Ellen had een boekje laten zien met allemaal foto's van haar thuis aan de twee vrouwen die de kok meehelpen met het eten klaarmaken voor de jongens. Ondertussen maakte ik een foto van die gelegenheid. Toen ik vervolgens mijn foto's liet zien op mijn camera werd die vrouw helemaal blij toen ze zichzelf zag.
We hebben al een aantal tochtjes gemaakt naar het dorpje hiernaast (hele moeilijke naam). Elke keer als mensen ons zien kijken ze ontzettend belangstellend en wanneer we beginnen te zwaaien, zwaaien ze met een bigsmile terug. ik voel me soms net een koningin omdat iedereen ons zo leuk vind en omdat we op het project zo goed verzorgd worden.
Ik heb het op het begin ontzettend moeilijk gehad en ik miste iedereen heel erg. Dat kwam ook omdat ik nog geen contact met iemand had gehad. Nu gaat het steeds beter en geniet ik elke dag meer dat ik hier ben!
Hoe gaat het in nederland? Is het al winter?
Hier is het heerlijk 33 graden!
Liefs Merel
-
22 Februari 2014 - 19:02
Dave:
Vind ik leuk!
Tof dat jij je zo inzet voor de gemoedstoestand van deze kinderen!
Ga vooral zo door en ik weet zeker dat jij s nachts met een dusdanig gevoel van voldoening naar bed gaat dat je t harde bed al snel voor lief zult nemen.
Veel succes verder!
-
22 Februari 2014 - 19:02
Opa En Oma:
Lieve Merel en Ellen.
Wat een mooi verslag,we zijn er erg blij mee.
Wat een mooie kinderogen,ze zullen wel erg blij met jullie zijn.
Wat is jullie taak nu precies?.
Hoe is het eten in India en hoe is het met jullie jetlag.
Hier is alles oke,en we horen wel hoe het verder gaat,benieuwd naar jullie verdere ervaringen.
Een hele dikke kus van opa en oma.
-
22 Februari 2014 - 23:57
Marian:
hee leuk om wat van jullie te horen ehhh te lezen! was erg benieuwd hoe het daar is. Maar nu ben ik weer wat op de hoogte ha ha. Leuke foto's zeg wat zijn ze lief die kids,,,,,
veelplezier nog! groetjessss -
23 Februari 2014 - 00:00
Marian:
enne nee tis hier nog geen winter! -
23 Februari 2014 - 09:04
Karin Mos:
Lieve merel, ik hoop dat je inmiddels een beetje gewend bent.
Logisch dat je iedereen mist, vooral in het begin. Maar zo te horen heb je het prima naar je zin, met al die lieve kindertjes..
En dan dat temperatuurtje...Ben je al Indiaas bruin?
Misschien kun je ook een foto sturen in je nieuwe outfit. Ben benieuwd.
Ik heb je mail beantwoord. ik hoop dat je m kon ontvangen.
Hele dikke kus voor jou en voor India en natuurlijk groetjes aan Ellen.
mam
-
23 Februari 2014 - 09:37
Daan:
Leuk merel!
ben wel benieuwd naar je reis dus je hebt er een lezer bij haha.
Have fun :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
