Een maand verder

Hallo lieve mensen,

Ik ben nu al een maand in India, de tijd gaat ontzettend snel. Ik raak steeds meer gewend aan alles wat hier de gewoonten zijn. Sinds Father Majella terug is hebben we een heleboel besproken en gedaan. De eerste twee weken waren een beetje wennen en rustig aan doen. Daarna heeft father Majella ons meegenomen naar Vellore (3 uur met de auto) en hebben we The Golden Temple bezocht. We zijn om 6 uur 's ochtends vertrokken, wat voor Indiers totaal niet vroeg is. De meeste mensen staan zo vroeg op om nog de huishoudelijke dingen te doen voordat ze naar hun werk gaan. Op straat was het ook al ontzettend druk met mensen. In de jeep kon ik ook niet echt verder slapen, want de driver rijd nogal wild. En omdat er geen regels zijn (die zijn er wel maar worden niet nageleefd) in het verkeer lijkt het net alsof we in een auto van GTA zitten. Kei hard gassen en kei hard remmen, auto's van links en rechts inhalen het kan allemaal. De tempel was ontzettend mooi en was dus helemaal van goud. Je loopt eerst in een stervorm om de tempel heen wat mooi versierd is met pilaren en beschildert met mooie kleuren en bloemen. Daarna loop je een stukje de tempel in. Helaas mochten er geen foto's gemaakt worden.Daarna zijn we naar de familie van Father Majella gegaan die daar wonen en werden we hartelijk ontvangen door zijn broers en aanhang. Daarna gingen we boodschappen doen voor de jongens. Er is daar een belastingvrije supermarkt dus alles is heel goedkoop. Er werden dus ook zo veel boodschappen gedaan dat Ellen en ik op de terug weg nog maar een klein plekje over hadden om te zitten. Daarna hebben we gegeten bij een van de Father zijn broers. Vervolgens hebben we de kerk bezocht waar zij altijd heen gaan en een ford dat in Vellore staat.
Ook zijn we met alle jongens naar een soort religieus feest gegaan. ( de dag voordat ze 40 dagen gaan vasten, ookal merken wij hier niks van het vasten.) De oudere jongens gingen met de trein en de jongere jongens met een busje dat ze hier hebben. Ze hadden ook een grotere bus, maar die moeten ze eerst hier inschrijven voordat ze er hier mee kunnen rijden. tegen de tijd dat dat gebeurd is is dat hele ding verroest denk ik. Maargoed, Ellen en ik gingen mee in het busje wat ontzettend leuk was. De jongens begonnen meteen liedjes te zingen en waren heel erg vrolijk. Toen we er aankwamen begon er een hele lange mis op een soort schoolterein dat ze hadden versiert met lichtjes en muziek. (het leek net kermis)
Ook zijn Ellen en ik naar een winkelcentrum in Chennai gegaan. Father moest ook in Chennai zijn dus konden we mee rijden. Het was een best wel groot winkelcentrum wat echt voor de rijke mensen was. Het was wel fijn om even in normaal achtige winkels te lopen, maar ook heel dubbel, want aan de andere kant van de straat zit iedereen weer met een kleedje op de grond fruit te verkopen. Ook verkochten ze normale kleding wat we ook een beetje raar vonden aangezien wij, twee blanke meiden in Indiase kleding daar rondliepen, terwijl sommige indiase mensen in normale kleding rondliepen. Die week daarop zijn Ellen en ik zelf naar Chennai gegaan met de trein die ontzettend vol zit, maar wel heel erg leuk. We hadden nieuwe kleding nodig, want ik had maar twee setjes, en was er in eentje uitgescheurd. Ik weet niet of dat kwam omdat ik ben aangekomen van al dat eten hier of omdat de kwaliteit niet zo goed is. Ik denk een combinatie. We kwamen in een winkelcentrum die in eerste instantie er klein uit zag, maar heel erg groot bleek te zijn. Dit was een winkelcentrum voor iedereen dus dat was wel leuk want alle mensen stonden buiten hun winkeltje mij en Ellen proberen naar binnen te lokken. Uiteindelijk kwamen we bij een winkeltje met een rustige normale man die niet zo opdringerig was en hebben daar een tijdje rondgekeken. Hij bood ons een kopje thee aan en hebben een hele tijd gekletst. Daarna kwamen we er dus achter dat het winkelcentrum nog vee groter was en hebben we 70 snickers voor de jongens gekocht, omdat ze elke keer als wij weg gaan zeggen dat we chocola voor ze mee moeten nemen.

We hadden een lijstje gemaakt met dingen die we wilden doen, en hebben besloten dat we een tripje door het zuiden gaan maken van 2 weken. Daar heb ik heel erg veel zin in want ik wil zo veel mogelijk zien van India. We kwamen er achter dat de jongens half April zomervakantie hebben en dat de jongens die naar huis kunnen dan naar huis gaan. Dus we moeten nog even kijken wanneer we dat tripje gaan maken.

Ook hebben we wat ideeen besproken voor het sponsorgeld. Hier zijn ze:
- Wij willen zelf graag spullen kopen zodat de jongens kunnen tekenen en knutselen, omdat we hebben gemerkt dat een aantal heel goed kunnen tekenen en het heel erg leuk vinden. We zijn van plan dat te combineren in het muziekgebouw en misschien ook nog wat instrumenten te kopen.
- De Father kwam met het idee om een heleboel kippen te kopen en een kippenhok te maken zodat ze geen eieren meer hoeven te kopen.
- Een tv kast, een grotere tv en betere boksen (vinden wij niet zo heel erg leuk omdat dat overbodige luxe is, dus daar moeten we het nog even over hebben)
- Duiven en een duivenhok (zien wij het nut niet zo van in)
- Een rijstmaalmachine
- Zonnepanelen zodat ze warmwater kunnen krijgen en misschien ook electriciteit kunnen opwekken.
- De father is bezig om een grote gastank te maken zodat ze hun eigen gas kunnen opwekken met koeienstrond. Een deel daarvan wordt al gesponsord dus misschien kunnen wij de rest doen.
- Een dagje weg met de jongens
- Een tuinslang
En zo zijn er nog een aantal kleine ideetjes.

We hebben nu een beetje aangekeken wat er nodig is en waar de jongens iets aan hebben en het project zelf ook voor langere tijd, dus nu moeten we een beetje tempo maken anders zien we het eindresultaat niet meer. Ellen en ik hebben besloten om deze week te gaan kiezen wat we met het geld gaan doen, zodat we kunnen beginnen. Ook willen we in de tijd dat ze games hebben wat spelletjes met ze doen waar we ook spulletjes voor nodig hebben. Daar moeten we ook nog even overna denken hoe we dat precies gaan doen.

Met de jongens wordt het steeds leuker! We krijgen steeds meer een band met ze en hebben heel veel lol. Ze proberen ons Tamil te leren, wat echt heel erg moeilijk is. Sommige dingen kan ik niet eens uitspreken. Een jongen heeft alle 216 letters voor ons opgeschreven in een boekje dus dat is wel heel erg leuk.

Ik denk dat dit het wel zo'n beetje was! Hoe is het in nederland? Hier wordt het steeds warmer! (en het was al zo warm)

Liefs Merel!